Sprawa nie do rozwiązania?

Pewien znany detektyw wraca pociągiem do Europy po rozwiązaniu zagadki w Azji. Niestety, los się o niego upomina nawet w drodze, a wykonywany zawód nie daje spokoju. Pociąg grzęźnie w zaspie śnieżnej, a w nocy ginie jeden z pasażerów - nikt nie wie, jak to się stało i kto jest sprawcą. Chcąc nie chcąc, detektyw musi rozwiązać tę sprawę, choć nie należy ona do najłatwiejszych...

Jak w prosty sposób wydłużyć swoje życie?

Macie czasem tak, że czytacie jakąś książkę zupełnie przez przypadek i okazuje się ona dobrym wyborem? Tak dobrym, że czytacie ją za jednym zamachem i nawet nie zauważacie, kiedy przewróciliście ostatnie kartki? Zupełnie nie planowałam lektury tej pozycji. Ba! Nawet nie wiedziałam, że takowa istnieje! Ale sam tytuł zasugerował mi, że to może być coś, co może mnie zainteresować. I ani trochę się nie myliłam!

Słowiańscy bogowie dają o sobie znać

Kolejna książka Katarzyny Bereniki Miszczuk, którą ostatnio przeczytałam. No i znowu jestem bardzo usatysfakcjonowana z tej lektury! Żerca to trzecia część cyklu "Kwiat paproci", który opowiada o Gosi, która świeżo skończyła medycynę i zanim będzie mogła spełnić swoje marzenie i zostać lekarzem musi odbyć staż u Szeptuchy - starszej kobiety, która leczy ludzi naturalnymi sposobami. W tym celu musi przeprowadzić się z cywilizowanej Warszawy do puszczy w Górach Świętokrzyskich, gdzie bardzo ważna jest tradycja i religia. Nie brak tu słowiańskich bogów i upiorów, w które początkowo bohaterka nie wierzyła - oni dosyć szybko uświadamiają jej, że lepiej nie wątpić w ich istnienie. Generalnie cykl ten pokazuje, jak mogłaby wyglądać Polska, gdyby król Mieszko I nie przyjął chrztu i nasz kraj nie byłby chrześcijański. To jest jeszcze ciekawsze, niż myślicie! 

Mam obsesję na twoim punkcie...

Katarzyna Berenika Miszczuk to autorka do której zawsze wracam z olbrzymim entuzjazmem. Nie mam pojęcia, jak ona to robi, że żadną książką mnie nie zawodzi. To niesłychanie komfortowe uczucie, gdy sięgając po nową historię nie muszę martwić się o to, że mi się nie spodoba. Po prostu wiem, że to będzie świetna przygoda. Wiem, że zaprzyjaźnię się z główną bohaterką. Wiem, że na mojej twarzy zagości uśmiech i błogie uczucie podobne temu, gdy wracamy do domu po długiej podróży. Zawsze jednak towarzyszy mi w takich sytuacjach także ciekawość, czym uda jej się mnie zaskoczyć.

Książka, z której stron wylewają się olbrzymie pokłady miłości...

Zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda zawód położnej? Podejrzewam, że może Wam to się wydać dziwne, ale ja tak. Dlatego kiedy tylko zobaczyłam tę pozycję na bibliotecznej półce, od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Pokazała mi ona, że najlepsze historie pisze samo życie. Właśnie taka jest ta opowieść. Poznajemy tutaj od zaplecza nie tylko wątpliwe funkcjonowanie służby zdrowia, ale także kobietę, która oddaję całą siebie w imię dobra i swoich przekonań.

Czy aby na pewno szczęśliwy?

Od książek młodzieżowych miałam dosyć długą przerwę, więc z olbrzymim dystansem podeszłam do propozycji przeczytania tej. Co mnie do niej przekonało? Jej tytuł. Bardzo specyficzny i przyciągający uwagę. Mogący kryć naprawdę dobrą historię, ale i coś, co nic nie wniesie w życie czytelnika. Mogła być to książka, która wdepnie w nie buciorami i poprzestawia wszystko, co się da. Z drugiej strony mogła nie zmienić zupełnie nic i przynieść jedynie rozczarowanie. W moim sercu wezbrała chęć sprawdzenia, którą hipotezę potwierdzi ta opowieść. Więc podjęłam ten ostateczny krok. Pozwoliłam moim dłoniom sięgnąć po nią, a oczom zajrzeć do środka. Postanowiłam wybrać się w podróż do chłopca, który twierdzi, że jest raczej szczęśliwy, niż nie i poznać jego historię, która miała szansę pozostać w moim sercu lub nie wzbudzić we mnie kompletnie żadnych emocji.

[88] Żniwiarz - Paulina Hendel

Polscy autorzy nie cieszą się w Polsce zbyt dużym powodzeniem, chociaż zaczęłam zauważać, że w ostatnim czasie zaczęło się to nieco poprawiać i coraz chętniej czytamy rodzimych autorów. Jednym z nich jest Paulina Hendel, o której było dosyć głośno i raczej wszyscy słyszeliście o jej książce. Czy rzeczywiście jest warta tak olbrzymiego rozgłosu?